Kasza Jaglana na Mleku Kokosowym

To nie będzie łatwy wpis, ale pisanie pomaga oczyścić głowę. Kilka dni temu marła moja babcia Cecylia. Nadal jestem w szoku, bo wszyscy myśleliśmy, że jak zwykle jej sie upiecze, przecież “złego licho nie bierze” . Miałam przyjechać do Warszawy w drugiej połowie lutego, żeby spędzić z nią kilka dni, ale to się już nie wydarzy. W ostatni piątek siostra powiedziała mi, że babcię zawieziono do szpitala, od razu kupiłam bilety dla mojej małej rodziny i w niedzielę już byłam u niej w odwiedzinach. Tomasz zajął się Mią, a ja pojechałam do Cecylii. Nie była to łatwa wizyta. Była zmęczona i czuła ból. Opowiadała w kółko o naszym starym domu, gdzie miała ogród i zwierzęta, bo uwielbiała to miejsce. Potem powiedziała, że boli ją serce. Kilka godzin później nie żyła. Udało mi się ją zobaczyć tylko dwa razy, bo w poniedziałek wieczorem umarła. Żałuję, że Mia jej nie pozna. Moja siostra Monika, która była najbliżej z babcią, dała mi jej ulubiony naszyjnik, który zawsze miała na szyi. Pewnego dnia dam go Mii. W czwartek był pogrzeb. Cecylii nie ma już z nami, przynajmniej fizycznie. Ciężko przejść z tym do porządku dziennego. Bo jak pożegnać na zawsze kogoś, kogo się nadal kocha?

Była wspaniałą szaloną duszą. Z wyjątkowym poczuciem humoru, powtarzała, e jest jak pijany zając, te małe żarty totalnie mnie rozbrajały. Nigdy nie powiedziała złego słowa o drugim człowieku, zawsze potrafiła dostrzec dobro, szanowała ludzi. Wzięła duży udział w tym, kim dzisiaj jestem. Po drodze miało miejsce wiele zabawnych sytuacji, które w tamtym czasie wcale mnie nie bawiły. Była flirciarą. Nawet w przeddzień śmierci opowiadała jak zaczepiła młodego chłopaka, żeby podał jej wodę. Ten chłopiec miał prawdopodobnie 40 lat, ale dla niej był młody i była z tego powodu szczęśliwa. Chciała, żebym miała domek z ogrodem, drzewami owocowymi i zwierzętami. I była przeszczęśliwa, kiedy urodziła się Mia. Chciała, żebym miała dziecko, a ja w kółko powtarzałam, że moja rodzina to ja i Tomasz (szaleństwo!). Opowiedziałabym kilka szalonych historii, ale zrobię inaczej, spiszę je i przeczytam kiedyś Mii, żeby miała szansę poznać cząstkę swojej wspaniałej prababci. Była niesamowitą duszą. Będę za nią tęsknić każdego dnia.

Babcia lubiła owsiankę, jabłka i suszone śliwki, ja też. Mia ma jej dłonie. A ja mam nadzieję, że odziedziczy po niej również poczucie humoru i charakter. I mądrość płynącą z serca – o ludziach i życiu.

Potrzebujesz:

• 1 szklanka kaszy jaglanej
• 1 szklanka mleczka kokosowego
• 1 szklanka wody
• 1 łyżka syropu ryżowego
• ¼ łyżeczki cynamonu
• ¼ szklanki jagód goji

Do podania:

• owoce
• mleczko kokosowe
• kompot z wiśni
• wiórki kokosowe
• siemie lniane
• pistacje

Wrzuć kaszę jaglaną, mleczko kokosowe, wodę, syrop ryżowy i cynamon do garnka, doprowadź do zagotowania, po czym zmniejsz ogień i gotuj tak długo, aż mleko i woda wchłoną się w kaszę (około 15 minut). Pod koniec dodaj jagody goji, które dizęki temu nieco zmiękną.

Podawaj z owocami, kilkoma łyżkami mleczka kokosowego oraz kompotu z czereśni, wiórkani kokosowymi, siemieniem lnianym oraz pistacjami.

Smacznego, Marta